Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Ένας πρωταθλητής της ζωής και της καρδιάς μας!

Η επίσκεψη του Δημοσθένη στο νηπιαγωγείο μας, στο δικό του νηπιαγωγείο, μας γέμισε μεγάλη χαρά. Ήταν μια μέρα γεμάτη συγκίνηση κι αναμνήσεις, γεμάτη ελπίδα κι αισιοδοξία, γεμάτη περηφάνια. 
Αποτελεί για όλους μας και κυρίως για τους μικρούς μας μαθητές, που τον κοίταζαν με αγάπη και θαυμασμό, το καλύτερο παράδειγμα, για το τι σημαίνει θέληση, προσπάθεια και δύναμη ψυχής. Πέρασε το δικό του μήνυμα ζωής! 
Μας ενέπνευσε με το θάρρος του και το κουράγιο του!
Είναι ένα πρότυπο υπέρβασης κι έμπνευσης για τις νέες γενιές! 
Δεν αγωνίστηκε για τη δόξα και τα μετάλλια, αλλά για να αποδείξει πρώτα στον εαυτό του και μετά σε όλους εμάς, ότι η δύναμη της θέλησης μπορεί και νικά τα φυσικά εμπόδια.
Έχουμε όλοι μας χρέος, σαν κοινωνία, να συνεχίσουμε να στηρίζουμε,  την προσπάθεια όλων αυτών των παιδιών κι όταν θα πέσει η αυλαία των αγώνων, γιατί αναμφισβήτητα αυτά τα παιδιά αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση. 

Μέρες τώρα ετοιμάζονταν με ενθουσιασμό τα παιδιά, όχι μόνο του δικού μας νηπιαγωγείου, αλλά και του 2ου Νηπιαγωγείου, με το οποίο συνεργαστήκαμε για να υποδεχτούμε τον Δημοσθένη.

Το βίντεο που ακολουθεί αποτυπώνει τις όμορφες και συγκινητικές στιγμές που ζήσαμε εκείνη τη μέρα. Αναρτήθηκε με τη συγκατάθεση των γονέων.



Ετοιμάσαμε τις ερωτήσεις που θα του κάναμε.


Πανό με τα παραολυμπιακά αθλήματα.


Οι ευχές μας στον Δημοσθένη.


Γράψαμε ένα παραμύθι με ήρωα τον Δημοσθένη.

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να το διαβάσετε:

Κι ένα στεφάνι.


Τα παιδιά του 2ου Νηπιαγωγείου ετοιμάσανε ένα λεύκωμα.


Ένα βιβλίο με ζωγραφιές των παιδιών, αφιερωμένες στον Δημοσθένη.


Κι ένα μετάλλιο.



 Το βάθρο μας.


Τα δωράκια από τους δύο συλλόγους των νηπιαγωγείων μας.



Και το τείχος, γιατί στα παιδιά αυτό έκανε περισσότερο εντύπωση, από την κανονική εκδήλωση υποδοχής του Δημοσθένη.


Σ' ευχαριστούμε Δημοσθένη!

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

"Μην φάτε την κυρία"

Για τις πρώτες μέρες στο σχολείο, επέλεξα να διαβάσουμε μία αστεία ιστορία με ήρωα τον μικρό Sammy, έναν καρχαρία με πολύ όρεξη να πάει στο σχολείο του......αλλά αρκετά απρόσεκτο!
"Don't eat the teacher"


Πως θα νιώθαμε εμείς...


Ζωγραφίσαμε αυτά που έφαγε ο Sammy στο σχολείο.


Παίξαμε ένα παιχνίδι μνήμης, κρύβοντας, κάθε φορά που ένα παιδί έβγαινε έξω, κάποιο αντικείμενο από αυτά που έφαγε ο Sammy.


Παίξαμε ένα παιχνίδι στοχεύοντας καπάκια στο στόμα του Sammy.


Αντιστοιχίσαμε τον αριθμό με την ποσότητα.


Φτιάξαμε τα καρχαριοκαπελάκια μας.


Κάναμε ένα πείραμα. Ποιος από τους δύο καρχαρίες θα επιπλεύσει! Ο ένας έχει στην κοιλιά του νερό κι ο άλλος λάδι. 
Κάναμε τις πρώτες υποθέσεις μας, κρατώντας τα μπαλόνια στα χέρια μας.


Τα βάλαμε στο νερό , τα παρατηρήσαμε....


Και βγάλαμε τα συμπεράσματά μας. Το γαλάζιο μπαλόνι με το λάδι είναι πιο ελαφρύ από το κίτρινο με το νερό.


Κάναμε αναμείξεις με τα χρώματα της θάλασσας. 


Και για το τέλος ένα τραγούδι με παντομίμα που βρήκαμε στο διαδίκτυο, μας άρεσε και το αλλάξαμε στα Ελληνικά.
"Επίθεση καρχαρία." λέγεται και σας δίνουμε τα λόγια όπως  το κάναμε εμείς.



Και σε παιδική έκδοση.


Νομίζουμε ότι ο Sammy χάρηκε με όλα αυτά που κάναμε!!







Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Παιχνίδια με το αρχικό μας γράμμα

Παιχνίδι παρατήρησης. Τα παιδιά βρίσκουν ποια από τις 4 καρτέλες αντιστοιχεί στο παιδί που είναι κρυμμένο.


Αντιστοίχιση αρχικού γράμματος με τα ονόματα των παιδιών.


Στένσιλ με το αρχικό γράμμα κάθε παιδιού. 



Μέσα σε μία λεκάνη με ρύζι υπάρχουν καρτέλες με τα ονόματα των παιδιών. Ψάχνει το καθένα να βρει το δικό του ανακατεύοντας. 







Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Παίζουμε για να γνωριστούμε

Πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο και τα παιχνίδια γνωριμίας μεταξύ μας ακολουθούν το ένα το άλλο. Στόχος μας η ομαλή προσαρμογή των παιδιών, το κατάλληλο κλίμα ώστε να δέσει η ομάδα. Τα παιχνίδια αυτά βοηθούν τα παιδιά να γνωριστούν μεταξύ τους, να μάθουν τα ονόματά τους και να γνωρίσουν κάποια πράγματα για το καθένα. Ο βασικός στόχος βέβαια, να διασκεδάσουμε και να φύγουμε από το νηπιαγωγείο χαμογελώντας.

"Η αραχνούλα" είναι από τα αγαπημένα μας.  
"Είμαι η αραχνούλα 
και είμαι μοναχούλα
θέλεις να γίνουμε φίλοι;"
Λέγοντας το τραγουδάκι αυτό πλέκουμε τον ιστό της φίλης μας αράχνης.


 Περπατώντας προσεκτικά στον ιστό, σώζουμε ότι αιχμαλώτισε η αράχνη.



Πήραμε τη φίλη μας αραχνούλα και στο σπίτι μας.


Το τρένο ήταν ένα άλλο παιχνιδάκι που παίξαμε.
"Τσαφ-τσουφ, τσαφ-τσουφ
το τρένο ξεκινά,
αν πεις τ' όνομά σου
θ' ανέβεις στη σειρά."

Φορέσαμε το μαγικό καπέλο και παίξαμε.
 "Το μαγικό καπέλο
όποιος το φορέσει
λέει τ' όνομά του
και κάτι που του αρέσει!"


"Είμαι ο ιπτάμενος δράκος
και πετώ στον ουρανό,
πες μου τ' όνομά σου
και θα 'ρθω να σε βρω."
Στο παιχνίδι αυτό, το παιδί-δράκος χωρίς να βλέπει τα υπόλοιπα παιδιά, ακούει τη φωνή ενός παιδιού και προσπαθεί να το αναγνωρίσει. Το παιδί που μίλησε γίνεται παιδί-δράκος και το παιχνίδι συνεχίζεται.


Και η κορνίζα μας από την πρώτη μέρα. Καλή μας χρονιά!




Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Μπράβο Δημοσθένη

Οι πρώτες μας αναρτήσεις φέτος, είναι αφιερωμένες σ' έναν παλιό μας μαθητή, που αν και στις φωτογραφίες είναι μικρός, σήμερα στα μάτια όλων των Ελλήνων φαντάζει μεγάλος και ξεχωριστός, γιατί κατάφερε να πετύχει κάτι πολύ σημαντικό. Να πραγματοποιήσει αυτό που ονειρευόταν τόσο πολύ  και ν' ανεβεί στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, να υψώσει την Ελληνική σημαία  στην κορυφή, κάνοντάς μας όλους υπερήφανους. Εκείνος έπαιρνε όλες αυτές τις μέρες δύναμη και κουράγιο από όλους εμάς, έδωσε την ψυχή του και μας πρόσφερε απλόχερα τη μεγαλύτερη χαρά κι ελπίδα. Χαρά γιατί είμαστε Έλληνες και καμαρώνουμε γι' αυτό κι ελπίδα γιατί είδαμε ότι με πίστη, επιμονή και πολύ προσπάθεια μπορούμε να πετύχουμε πολλά!
    




Με σθένος και δύναμη ψυχής, έκανε μια εκπληκτική κούρσα, έφτασε στην κορυφή του κόσμου και προς τιμήν του ακούστηκε ο Εθνικός μας Ύμνος σε όλη την Υφήλιο.  









"Σ' ευχαριστούμε Δημοσθένη", "Μπράβο Δημοσθένη", "Σε περιμένουμε στο νηπιαγωγείο μας", ήταν τα μηνύματα από τα παιδιά.